Simptomat e iktusit varen nga ajo zonë e trurit e cila është prekur.
Truri nuk është një organ homogjen siç mund të jetë mëlçia ose shpretka. Këto organe qofshin të prekura si në pjesën e përparme si në të pasme, nuk përbën dallim. Truri nga ana tjetër, duke mos qenë homogjen, në bazë të pjesës në të cilën preket nga goditja, shfaq lloje të caktuara simptomash. Simptomat mund të jenë të ndryshme, megjithatë ka simptoma që janë shumë më të shpeshta se të tjerat ,prandaj mund të themi që janë karakteristike për vetë Iktusin.
Simptomat kryesore të Iktusit
–Paraliza: Shumë shpesh në rastin e Iktusit, ka formën e hemiparezit, pra paralizohet vetëm gjysma e trupit. Goditja prek zakonisht vetëm një hemisferë cerebrale dhe shoqërohet me paralizë të gjysmës së kundërt me hemisferën e goditur. Kjo ndodh kur Iktusi prek traktin piramidal.
Shfaqet në formën e sajë të plotë me një hemiparezë që prek si fytyrën, gjymtyrën e sipërme dhe gjymtyrën e poshtme.
Në fytyrë: është paralizë e tipit qëndror, që do të thotë se prek vetëm gjysmën e poshtme të fytyrës dhe kursen gjysmën e sipërme, e cila ka inervim dypalësh. Në thelb, subjekti i prekur nga goditja do të ketë në këtë rast një devijim të buzëve drejt anës së shëndetshme, një rrafshim të zonës nasolabiale ose një asimetri të buzëve gjatë testeve dinamike: d.m.th duke i kërkuar subjektit të buzëqeshë, buzëqeshja do të jetë asimetrike dhe do të devijohet drejt anës së shëndetshme.
Në gjymtyrën e sipërme: Paraliza e gjymtyrës së sipërme e cila mund të variojë nga një dobësi e lehtë deri në plegji totale.
Në gjymtyrën e poshtme: Gjymtyra e poshtme mund të jetë gjithashtu hipostenike ose totalisht e paralizuar.
Afazia : Është paaftësia për të kthyer fjalët në mendim dhe mendimin në fjalë. Kjo është një simptomë tipike e goditjes në tru, kur ajo prek zonat e të folurit, d.m.th zona e Broka-së (afazia shprehëse), zona e Wernicke (afazia e te kuptuarit) ose zonat margjinale të të folurit.
Paraliza dhe afazia janë dy simptomat më të shpeshta të goditjes në tru.
Simptoma të tjera më të rralla që lidhen me këtë sëmundje janë:
–Humbje e gjysmës së fushës vizuale, e shkaktuar nga dëmtimi i lobit oksipital.
–Anestezia e gjysmës së trupit: Kjo ndodh kur goditja kap neuronet aferent, të cilët sjellin informacion nga periferia në tru. Anestezia mund të jetë e gjithë gjysmës së trupit, ose mund të jetë prezente vetëm në fytyrë, gjymtyrë superiore ose gjymtyrë inferiore.
–Humbje e koshiencës : Mund të ndodh në fazën akute te sëmundjes, ku pacienti mund të hyjë në koma.
–Disfagia (vështirësi në gëlltitje)
–Atasia: Ndodh kur goditja kap trurin e vogël. Pacienti nuk është i aftë te koordinojë trupin në tërësinë e tij.
-Dismetria: Edhe kjo është një simptomë që shfaqet kur goditja prek trurin e vogël. Vihet re paaftësia për të kryer një levizje të saktë, paaftësia për të arritur saktësisht objektivin. (Kjo vihet re kur vizitohet pacienti, duke i kërkuar të kryejë provat: gisht tregues- maja e hundës ose gisht tregues-maja e hundës-mjekër.
Simptomat e ndryshimeve të skemës trupore
Hemisomatognosia: Pamundësia për të njohur si të vetën gjysmën e kundërt të trupit, atë sëmurën.
Anosognosia: Pamundësia për të kuptuar stadin e sëmundjes, ose për të kuptuar paaftësinë e tyre dhe për këtë arsye këmbëngulin për të dalë nga spitali/qendrat e rehabilitimit, pavarësisht se janë të paralizuar.
Anosodiaforia: Paaftësia per t’iu përgjigjur emocionalisht sëmundjes.
Këto 3 çrregullime të skemës trupore janë shumë të rëndësishme, veçanërisht për rehabilitimin. Më e rëndësishmja është hemisosomatognosia , sepse nëse subjekti nuk i njeh si të tijat pjesët e trupit që ne duam të rehabilitojmë, është shumë e vështirë të marrim bashkëpunimin e tij. Në fakt, çrregullimet e skemës nuk janë të rralla në fazën akute të goditjes në tru, ndërsa mjaft e rrallë është që ato të bëhen kronike. Kryesisht largohen pas disa ditësh.